بهشت، خانه ی آینده ی شما؟

زندگی بر روی زمین پر از ابهام است. ما خیلی اوقات با چیزهایی برخورد می کنیم که آنها را نمی فهمیم. ما سعی می کنیم که به آینده نگاه کنیم اما قادر به انجام آن نیستیم. ناامیدی ها بیشتر اوقات در زندگی تجربه می شود. تمام این ها می تواند بعنوان تاریکی توصیف شود. بهشت تنها چراغ است. آنجا جایی است که خدا اقامت دارد. "خدا روشنایی استو ، به هیچ وجه در او تاریکی وجود ندارد" (اول یوحنا۱: ۵).  در روشنایی او، درک عمیقی وجود دارد. بصیرتو ، دانایی کامل خواهند شد. گذشتهو ، تمام اتفاقات کاملاً واضح خواهند بود. در این روشنایی، هم صحبتیو ، معاشرت کاملی بین پدرو ، تمام کسانی که با او اقامت می کنند، وجود دارد. "میراث مقدس در روشنایی" (کولسیان۱: ۱۲).  صفات روشنایی که در کتاب مقدس آمده اند شامل دانایی، قداست وشادی هستند. این روشنایی بدون هیچگونه وقفه برای همیشه ادامه دارد. هیچ روشنایی دیگری آنجا وجود ندارد (مکاشفه۲۱: ۲۵).

بهشت – مکانی بدون تهدید یا گناه

"هیچ بدی یا شخص نادرستو ، فاسد اجازه ی ورود به آنجا را ندارد" (مکاشفه۲۱: ۲۷).  دلسردی، ناامیدی، وسوسهو ، گناه جزئی از زندگی دنیوی هستند. آنها هرگز وارد آن سرزمین زیبا نمی شوند. در مکاشفه۲۱: ۴ می خوانیم"خدا تمام اشک ها را از چشم هایشان پاک خواهد کردو ، هرگز مرگو ، غم، اندوهو ، گریهو ، همچنین هیچ دردی وجود نخواهد داشت. تمام اینها متعلق به دنیای پیشین بود که از بین رفت". برای مسیحیان، بهشت استراحتی کاملو ، پایان سفر است. او می داند که وقتی خدا تمام اشک هایش را در زمین پاک می کند پس تمام غمو ، اندوه ها در بهشت از بین خواهد رفت.

مکانی ابدی برای نجات یافتگان

روابط انسانی برای ما برروی زمین مهم هستند. شادی هاو ، ناراحتی ها بر روی احساسات ما تأثیر می گذارند. ارتباطات خانوادگی معنا دارو ، جدایی ها دردناک هستند. تمام این ها قسمت های ضروری از زندگی فناپذیر هستند. وقتی که عیسی برای قضاوت بیاید، همه تبدیل می شوند. مردگان برمی خیزند. بدن های مرده که پوسیده اندو ، به مرگ محکوم شده اند فناناپذیر می شوند. "مردگان با بدنی فناناپذیر زنده می شوندو ، ما تبدیل خواهیم شد. آنهایی که پوسیده اند بدنی نو خواهند یافتو ، فناپذیران، فناناپذیر خواهند شد" (اول قرنتیان۱۵: ۵۲-۵۳). در این هنگام، روابط خانوادگی آن معنای سابق را برای ما ندارند. عیسی به ما آموخت که هیچگونه ازدواجی در بهشت وجود ندارد (متی۲۲: ۳۰). احساسات این زندگی توسط شادی که در حضور خداوند خواهیم داشت ناپدید می شوند. هیچ چیزی به رابطه ی بین نجات یافتگانو ، بره ی خدا صدمه نخواهد زد. مقدسین دائماً چیزهایی را می بینند که چشم های فناپذیر قادر به دیدن آن ها نیستند. آنها چیزهایی را می شنوند که گوش های فناپذیر قادر به شنیدن آنها نستندو ، چیزهایی را خواهند فهمید که قلبشان هرگز به آن فکر نکرده اند.

عیسیو ، وجودش مجلل خواهد شد

روزی خواهد آمد که خداوند ما عیسی بر تمام ساکنین زمین پدیدار می شود. همه در حضور او برای قضاوت خواهند ایستاد. (متی۲۵: ۳۱-۳۴). پیروان واقعیو ، حتی کسانی که در زندگی زمینی تحقیرو ، ترد شده اند به بهشت خواهند رفت. آنها در آنجا قادر خواهند بود تا خدا را بی پایان تجلیلو ، پرستش کنند. فناپذیری تبدیل به فناناپذیری می شود"وقتی که بدن خاکیو ، فانی ما به بدن آسمانی تبدیل شود، آنگاه این پیشگویی کتاب مقدس عملی خواهد شد که می گوید: زندگی بر مرگ پیروز شد" (اول قرنتیان۱۵: ۵۴)همچنین دوم قرنتیان۵: ۱ را هم ببینید. در این زندگی ، مقدسین آزمایش ها ، وسوسه هاو ، سختی های زیادی را پشت سر گذاشته اند. آنهایی که به منجی ایمان داشتندو ، تا آخر در راه خود ثابت قدم ماندند به بهشت برده خواهند شد. مردم تمام کشورها با هر زبانو ، هر سنی که وفادار بوده اند، آنجا خواهند بود. این جمعیت بزرگو ، بی شمار از گناه آمرزیده می شوندو ، توسط خون عیسی مسیح پاکو ، منزه می شوندو ، در بهشت ساکن می شوند (مکاشفه۷: ۹-۱۴).  بدن هایی که در این زندگی نجات یافته اند در بهشت مجلل می شوند. چقدر فوق العاده خواهد بود تجربه کردن اتحاد با کلیسای بره ی خدا. این فضلی غیرقابل مقایسه است. (مکاشفه۱۹: ۷-۹)

بهشت-- فراتر از درک انسان

"آنچه اکنون می بینیمو ، می دانیم تارو ، مبهم است، اما روزی همه چیز را واضحو ، روشن خواهیم دید" (اول قرنتیان۱۳: ۱۲). جلالو ، شکوه بهشت نمی تواند بطور کامل درکو ، توصیف شود. ذهن ما چیزهایی را می فهمد که بتواند آن را ببیندو ، حس کند. ما باید درک کنیم که بهشت منزل جسم ما به همراه خداستو ، او انتخاب کرده که تمام مناظر زندگی ابدی را آشکار نکند. استیفان اولین شهید مسیحیت بود که نگاهی اجمالی از بهشت به او داده شد، درحالی که او برای ایمانش سنگسار شد. "ولی استیفان به آسمان خیره شدو ، جلال خدا را دیدو ، همچنین عیسی را که در دست راست خدا ایستاده بود" (اعمال رسولان۷: ۵۵). اگر چه خیلی چیزها درباره بهشت قابل توضیح دادن نیست اما ما به اندازه کافی می دانیم که افراد وفادار در طی این سالها تمایل به اقامت ابدی در شهری که خدا ساخته است را دارند. عبرانیان۱۱: ۱۰ به ما می گوید که ابراهیم توسط ایمان "منتظر شهری بود که بنیان، سازندهو ، خالقش خدا است"همچنین عبرانیان۱۱: ۱۳-۱۶ را بخوانید.

آیا ما آنجا خواهیم بود؟

ما به کجا خواهیم رفت وقتی که زندگی پایان می یابد؟ آیا ما به بهشت می رویم؟ روح خدا به آرامی به یاد ما می اندازد که خود را برای زندگی ابدی آینده آماده کنیم. ما باید نیازهای خود از خدا را بشناسیم. در طی سقوط انسان، انسان توجه خود را نسبت به خدا از دست داد. توبه کردن از گناهانمانو ، پیدا کردن بخشش توسط خون ریخته شده ی عیسی مسیح می تواند باعث برگرداندن این رابطه شود. سپس خدا ما را قبول می کندو ، می بخشد. "بدین گونه ما از طریق قدرت کلامو ، روح تبدیل به فرزند خدا می شویم" (یوحنا۳: ۵، ۱: ۱۲). آرامشی که ما تجربه می کنیم قسمت کوچکی از آن آرامش نهایی است که در زندگی ابدی از آن ما خواهد شد. هرکس می تواند مدرک واضحی در قلبش داشته باشد که کاخ بزرگی برای او در بهشت آماده شده است (یوحنا۱۴: ۲-۳).

ارتباط با ما

درخواست بروشورها